همه تاورکرین ها از قسمت های  اساسی مشترکی تشکیل شده اند.

تیر مشبک

پایه جرثقیل

برج یا دکل

بازو یا تیر اصلی جرثقیل

پایه در پایین به یک بالشتک بتنی بزرگ که تکیه گاه تاورکرین است پیچ شده است و در بالا به دکلی متصل شده که  به تاورکرین ارتفاع می بخشد.

واحد چرخان

دکل

در بالای  دکل، واحد چرخان  که شامل چرخ دنده و موتور  میباشد قرار دارد و اجازه می دهد تا تاورکرین بتواند به دور خود بچرخد.

در بالای واحد چرخان سه قسمت وجود دارد:

1. بازوی افقی بلندی که وظیفه حمل بار را بر عهده دارد و واگن برقی در راستای بازوی تاورکرین حرکت می کند تا بار را از مرکز تاورکرین دور یا به آن نزدیک کند. و در اصطلاح به آن working jib می گویند.

2. بازوی مکانیکی کوتاه تر یا تیر مشبکی که اصطلاحا Counter Jib خوانده می شود، در راستای بازوی بلندتر می باشد و شامل موتور و ادوات برقی می باشد که وزنی تقریبا معادل اساس بتنی تاورکرین دارد.

3. کابین اپراتور

4. تیر مشبک (jib) شامل موتوری می باشد که نیروی لازم برای حمل بار را تامین می کند و دارای واحد الکترونیک می باشد که آن را کنترل کرده و کابل تاورکرین و در نتیجه واگن برقی را هدایت می کند.

موتوری  که واحد چرخان را هدایت می کند در بالای جرخ دنده بزرگی قرار گرفته است.

برای عملیات تاورکرین عوامل مهمی هستند که در هر کارگاه باید به آنها توجه شود:

• نوع بار
• اندازه و شکل بار
• محل بار و میزان تغییر مکان مورد نظر بار
• ارتفاع لازم برای  بالا بردن  بار
• شعاع عمل مجاز با توجه به تاورکرین و نوع تیر آن
• وزن بار و ملحقات
• فضای باز کافی برای عملیات تیر و اتاقک تاورکرین

یک تاورکرین معمولی چنین مشخصاتی دارد:

حداکثر ارتفاع معادل 265 فوت یا 80 متر است.

البته یک تاورکرین گاهی بیش از این مقدار ارتفاع دارد، به شرطی که از نوع بالارونده بوده و با افزایش ارتفاع ساختمان بالاتر میرود.

حداکثر دسترسی معادل 230 فوت یا 70 متر است.

حداکثر قدرت بلند کردن  بار وزنی معادل 18 تن است.

توجه : حداکثر باری که تاورکرین میتواند تحمل کند حدود 18 تن است اما اگر واکن برقی در انتهای بازوی تاورکرین باشد نمی تواند چنینی باری  را تحمل کند و بهتر است که در هنگام حمل بارهای سنگین واگن برقی در بالای دکل تاورکرین باشد.

حداکثر بار مجاز

در تاورکرین از دو سویچ محدود کننده برای اطمینان از اینکه اپراتور باری بیش از حد مجاز بر آن وارد نکند استفاده شده است. وقتی که حداکثر بار بر تاورکرین وارد می شود سویچ باعث می شود که کابل ها کشیده شده و بار بیش از 18 تن به قسمت انتهایی بازوی تاورکرین نرود.

علت سقوط نکردن تاورکرین

وقتی شما به بلندی تاورکرین نگاه می کنید، همه چیز خطرناک و نامتعادل به نظر میرسد، بخصوص  اینکه هیچ کابلی از آنها پشتیبانی نمی کند.

نخستین عنصر پایداری در تاورکرین پایه بتنی است که قبلا در مورد آن صحبت شد. (بالشتک بتنی)

این پایه معمولا ابعادی به اندازه 10 × 10 × 1.3 متر و وزنی معادل 182 تن دارد.

پایه تاورکرین بوسیله در عمق زیادی از این پایه پیچ داده می شود تا وزن و گشتاور بار را تحمل نماید.